powiększ zdjęcie

BIGOREKSJA – OBSESJA NA PUNKCIE MUSKULATURY

24.09.2018

Idealne zdjęcia z portali społecznościowych przedstawiające umięśnione ciała, mogą kryć smutną tajemnicę. Bigoreksja to niespecyficzne zaburzenie odżywiania się. Mniej znane i wydawać by się mogło rzadkie zaburzenie dotyczy coraz większej liczby osób, w tym przede wszystkim mężczyzn, którzy pragnął mieć idealne ciało.

Dążenie do nieosiągalnego ideału

Obsesyjne dążenie do poprawy wyglądu idące w parze z zaburzonym postrzeganiem własnego ciała wydawało się być od zawsze domenę kobiet. W obecnych czasach media oraz portale społecznościowe kreują nieosiągalny dla wielu ideał męskiego ciała.

Niektórzy mężczyźni zafascynowani kultem ciała coraz więcej uwagi poświęcają swojemu wyglądowi, rozwijając przy tym często niezdrowe zachowania, mające na celu doprowadzić do rozbudowy masy mięśniowej. Charakterystyczne oznaki bigoreksji to przede wszystkim rygorystyczne podejście do diety komponowanej według ścisłe ustalonych kryteriów (odbiegających od zasad zdrowego odżywiania) oraz spędzanie kilku godzin dziennie na siłowni. Jedzenie jest ważone i liczone co do kalorii. Codzienna kontrola masy ciała oraz zawartości tkanki tłuszczowej oraz mięśniowej jest wręcz przymusem.

Suplementy diety – co za dużo, to nie zdrowo?

Oprócz specyficznej diety nieodłącznym elementem budowania sylwetki są suplementy diety bez których w obiegowej opinii nie można uzyskać pożądanych rezultatów. W związku z wieloma nieścisłościami dotyczącymi rynku suplementów diety, stanowią one potencjalne zagrożenie dla zdrowia, zwłaszcza przy regularnym przyjmowaniu dużych ilości różnych substancji. Wszystkie specyfiki powinny być przyjmowane pod kontrolą lekarza, gdyż spożywanie ich na własną rękę może wyrządzić więcej szkody niż pożytku. Po latach stosowania różnego rodzaju suplementów może się okazać, że nawet jeśli pomogły one osiągnąć idealną sylwetkę, to odbyło się to kosztem zdrowia.

Nielegalne substancje

Nie jest tajemnicą, że aby szybko przybrać na masie mięśniowej mężczyźni (a coraz częściej również kobiety) sięgają po nielegalne środki dopingowe takie tak hormon wzrostu czy testosteron. Do najczęstszych niepożądanych skutków stosowania sterydów anabolicznych zalicza się: rozrost gruczołu krokowego, trądzik, ginekomastię, wzrost poziomu cholesterolu we krwi oraz atrofię jąder. Nagłe odstawienie sterydów często prowadzi do depresji.

 

Kult ciała a zdrowie psychiczne

Bigoreksja była kiedyś bardzo rzadkim problem, jednak dziś staje się coraz częściej występującym schorzeniem. Tak jak w przypadku innych zaburzeń odżywiania (anoreksja, bulimia) również bigoreksja może mieć groźne dla zdrowia i życia konsekwencje. Często współwystępuje ona z innymi zaburzeniami oraz chorobami psychicznymi, takimi jak zaburzenia lękowe czy depresja.

 

Jak rozpoznać bigoreksję?

Według klasyfikacji DSM-5 (klasyfikacja zaburzeń psychicznych Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrii) bigoreksja objawia się naciskiem na jak największą ilość tkanki mięśniowej. W opinii chorych będzie ona praktycznie zawsze niedostateczna. Bigoreksję określono jako odwrotna anoreksja, gdyż wiąże się z potrzebą ciągłego przyrostu masy ciała, a nie jej redukcji. Bigorektycy podobnie jak anorektycy mają zaburzony obraz własnego wyglądu.

Pope i współpracownicy opracowali kryteria diagnostyczne bigoreksji. Są to:

  • nadmierne skupienie się na swoim wyglądzie zewnętrznym (zwłaszcza masie ciała),
  • dążenie do poprawy sylwetki (restrykcje żywieniowe, nadmierne uprawianie sportu),
  • zaniedbywanie norm społecznych (życie rodzinne, praca, spotkania ze znajomymi) na rzecz przestrzegania diety lub treningów,
  • unikanie sytuacji, w których ciało może być oceniane przez otoczenie (plaża, basen),
  • kontynuowanie ograniczeń dietetycznych włącznie ze stosowaniem suplementów i innych środków oraz nadmiernych treningów pomimo negatywnych konsekwencji tych działań (problemy zdrowotne).

Bigoreksja, tak jak inne zaburzenia, powinna być zdiagnozowana przez lekarza psychiatrę, który wdroży odpowiednie leczenie.

Bibliografia:

  1. Michalska A. i wsp. (2016): ,,Niespecyficzne zaburzenia odżywiania się – subiektywny przegląd”, Psychiatr. Pol., t. 50 (3), s. 497–507.
  2. Wilczek W. i wsp. (2013): ,,Dysmorfia mięśniowa (bigoreksja) – czy rzeczywiście stanowi realne zagrożenie dla młodych mężczyzn?”, Hygeia Public Health, t. 48(4), s. 537-544.
Skomentuj artykuł
Popularne wpisy
DAFI na Instagram obserwuj