powiększ zdjęcie

MIÓD – LEKARSTWO Z ULA

09.04.2015

miod1Właściwości miodu są znane od zarania dziejów. Starożytni Egipcjanie darzyli pszczoły szczególną czcią. Były one symbolem godności królewskiej oraz nieśmiertelności, a wytwarzany przez nie miód oraz wosk umieszczano wśród darów w grobowcach.

Miód pszczeli to w 100% naturalny produkt spożywczy. Pszczoły miodajne (Apis mellifera)  wytwarzają go z nektaru (nektarowy), spadzi (spadziowy) lub ze spadzi oraz nektaru (spadziowo-nektarowy).

 

NIE TYLKO CUKIER

Miód pszczeli jest naturalnym produktem spożywczym posiadającym właściwości odżywcze oraz lecznicze (przeciwutleniające oraz bakteriobójcze). Na dzień dzisiejszy zidentyfikowano w nim ponad 180 różnych związków.  Miód składa się głównie z mieszaniny cukrów (70–80%) oraz wody (10–20%), w której rozpuszczone są cenne składniki, takie jak: kwasy organiczne, fenole, aminokwasy, proteiny, witaminy oraz składniki mineralne (makro- i mikroelementy). Zawartość tych ostatnich zależy od rodzaju miodu, roślin wykorzystywanych przez pszczoły do jego produkcji, regionu pochodzenia oraz okresu zbioru. Przykładowo najwięcej żelaza zawiera miód gryczany, a najwięcej magnezu – miód spadziowy.

SŁODKI LEK

miod2Miód pszczeli ma właściwości przeciwutleniające (antyrodnikowe). Składniki te pochodzą z roślin, z których pszczoły pobierają nektar. Najważniejsze z nich to: kwasy fenolowe, flawonoidy, witamina C i E, karotenoidy, związki aromatyczne, aminokwasy i białka. Miody różnią się od siebie działaniem przeciwutleniającym, przy czym miody ciemne (np. gryczany, spadziowy, wrzosowy) wykazują większą moc w zwalczaniu wolnych rodników niż  miody jasne (np. akacjowy, lipowy).

 

Według badań miód powoduje szybki i duży wzrost aktywności przeciwutleniającej surowicy krwi. Im jest ona większa, tym większa zdolność niszczenia chorobotwórczych wolnych rodników. W doświadczeniu przeprowadzonym w 2003 roku podano grupie ochotników wodę z miodem, herbatę z miodem i herbatę z cukrem. Po 2 godzinach, aktywność przeciwutleniająca u osób, które wypiły wodę z miodem była 6 razy wyższa w porównaniu do grupy, która wypiła herbatę z miodem i 10 razy wyższa od aktywności trzeciej grupy badanych. Naukowcy uważają, że przeciwutleniające właściwości miodu pszczelego mogą  w znacznym stopniu obniżyć w organizmie poziom wolnych rodników i tym samym zwiększyć siły obronne chroniące go przed powstawaniem groźnych  schorzeń o podłożu rodnikowym, takich jak choroby układu krążenia, nowotwory, cukrzyca, choroby układu nerwowego, miażdżyca,  zaćma, jaskra czy zwyrodnienie plamki żółtej.

MIÓD NA SERCE

miod3Flawonoidy uszczelniają ściany naczyń krwionośnych wspomagając w ten sposób leczenie hemoroidów, żylaków czy rumienia. Zapobiegają udarom mózgu, zakrzepom, miażdżycy, zmniejszają stężenie ,,złego” cholesterolu LDL. Flawonoidy wraz z witaminą C, również występującą w miodzie, biorą udział w tworzeniu włókien kolagenowych, które uelastyczniają i wzmacniają naczynia krwionośne.

WŁAŚCIWOŚCI BAKTERIOBÓJCZE

miod4Antybakteryjne i antyseptyczne właściwości miodu były wykorzystywane w medycynie ludowej od zarania dziejów. Również obecnie miód jest składnikiem wielu leków i suplementów diety wspomagających leczenie przeziębień czy stanów zapalnych górnych dróg oddechowych.  Składniki bakteriobójcze obecne w miodzie, to m. in: nadtlenek wodoru i lizyna. Nie bez znaczenie jest również wysoka kwasowość miodu i duże stężenie cukru stwarzające niekorzystne warunki do rozwoju bakterii.

 

ADOPTUJ PSZCZOŁĘ

Ekolodzy i pszczelarze biją na alarm, bo z roku na rok populacja pszczół drastycznie spada. Winne są temu używane w rolnictwie pestycydy, które zabijają nie tylko szkodniki, ale również pszczoły, wypalanie łąk i niszczenie naturalnego środowiska tych pożytecznych owadów. Na stronach organizacji ekologicznych możemy ,,adoptować” pszczołę i tym samym przyczynić się do zwiększenia ich populacji. Jak bardzo ważne są pszczoły zauważył już Karol Darwin, który stwierdził, że ,,kiedy pszczoła zniknie z powierzchni Ziemi, człowiekowi pozostaną już tylko cztery lata życia. Skoro nie będzie pszczół, nie będzie też zapylania. Zabraknie więc roślin, potem zwierząt, wreszcie przyjdzie kolej na człowieka…”

 

Bibliografia:

1. M. Grembecka i inni (2007): Zawartość Fe i Mg w wybranych gatunkach miodów pszczelich, Bromat. chem. Toksykol., t. 40/4, s. 325 – 328.
2. Hołderna-Kędzia E., Kędzia B. (2006): Badania nad przeciwutleniającymi właściwościami miodu pszczelego, Postępy Fitoterapii, t. 4, s. 213-222.
3. Wilczyńska A. ,Przybyłowski P. (2009): Charakterystyka związków fenolowych zawartych w miodach, Zeszyty naukowe Akademii Morskiej w Gdynii, t. 11/61.

 

Skomentuj artykuł
Popularne wpisy
DAFI na Instagram obserwuj